Na początek kilka liczb:
3 odcinki podróży
2 kontynenty
1 dzień
0 noclegów
No dobrze, ale dlaczego na jeden dzień? Gruzja? No a dlaczego nie?
Po pierwsze, nie od dziś lubię jednodniówki. Po drugie, na dłuższe wyjazdy jeżdżę w składzie trzyosobowym, w tym 1,5-roczny podróżnik. Wcześniejsza analiza wykazała, że Gruzja niezbyt nadaje się na podróż z infantem (a już na pewno moim, każde pół dnia zleciałoby na odradzaniu mu przyjaźni ze wszystkimi bezpańskimi psami). No więc wyboru nie ma, jeśli do tego tak jak ja wyznaje się zasadę „śpieszmy się kochać tanie kierunki, tak szybko są kasowane”, no to nie ma co czekać kilka lat na dogodną okazję, trzeba korzystać z możliwości jednodniówki i w końcu chociaż zobaczyć tę Gruzję. Tym bardziej, że ze wszystkich stron słychać głosy, że kraj się zmienia i to już nie ta sama Gruzja, co wcześniej. I pewnie sporo w tym racji, kilka rzeczy wyglądało już inaczej niż w postach na forum sprzed 5-6 lat.Ale do rzeczy. Wyszedłem z domu w piątek o 21, po kilku minutach stawiłem się na dworcu Gdynia Główna. I tu pojawia się problem. Problem, który trochę przewidziałem, bo początkowo chciałem nawet wrzucić relację live, ale obawiałem się że relacja zakończy się na podróży opóźnionym pociągiem i jednodniówce we Wrocławiu. No właśnie, pociąg „Rozewie” miał być opóźniony o 15, 25, 30, następnie 40 minut... po tym ostatnim komunikacie uznałem, że jeśli opóźnienie wzrośnie do ponad 50 minut, to odpuszczam. W końcu, miałem być we Wrocławiu Głównym o 4.57, a lot miałem o 6.25. Ale tu uśmiechnęło się do mnie szczęście, bo opóźnienie zmalało do 25 minut i pociąg w końcu przyjechał. A niech to, ryzykuję, powinien nadgonić. Ostatecznie udało się, do Wrocławia dotarłem z 15-minutowym opóźnieniem po godzinie 5. Wcześniej zamówiony Uber postanowił zarobić 10 zł poprzez anulowanie kursu, zamiast poczekać na mnie 3 minuty, musiałem więc liczyć na kolejny. Całe szczęście, następny przyjechał już po minucie i po niecałych dwudziestu minutach jestem na lotnisku. 5.40, jeszcze jest czas żeby się chwile ponudzić.
nadmorska miejscowość Poti
Lot trwał 3,5 godziny, większość czasu to sen, potrzebny po nocce w pociągu. Wysiadając wiedziałem, czego się spodziewać – przewidywane były 33 stopnie i takie też było odczucie o godzinie 12 miejscowego czasu. Jedyne zaskoczenie to bardzo mocny wiatr, rzadko mamy taki nad morzem. W tym wypadku ratował on sytuację w taki upał. Krótka kontrola paszportowa i już mogłem przedrzeć się przez tłum taksówkarzy, który nie dawał spokoju. Ale ja już miałem bilet na Georgian Bus, 5 GEL i godzina odjazdu wyznaczona na 12.30. Jak się za chwilę okazało, godzina ta jest tylko teoretyczna, skończyło się na 25 minutach siedzenia w busie nagrzanym jak piekarnik i obserwowaniu kierowców, którzy raz to rozmawiali, raz to siadali za kierownicą z papierosem w ustach, by po chwili wysiąść. Kiedy już ruszyliśmy, dalej można było odczuć ciekawe różnice – po drodze z lotniska do miasta mijaliśmy stacje benzynowe opanowane przez krowy, a kierowca urządzał sobie wyścig z innymi użytkownikami ruchu drogowego. Poprosiłem o wysadzenie mnie przy dworcu autobusowym/ kolejowym nr 2.
Tam było wszystko, czego potrzebowałem na początek pobytu. Szybkie zakupy w Sparze, w tym czurczechele do zabrania do domu, kawa i przede wszystkim internet w McD oraz mnóstwo taksówek. Plan był taki: pojechać do klasztorów Gelati i Motsameta, a podróż zakończyć na katedrze Bagrati w Kutaisi. Spojrzałem na forum, zapytałem sprzedawców w Maku i mniej więcej wiedziałem jaką cenę zaproponować taksówkarzowi. Problem jednak taki, że o ile z młodymi ludźmi bez problemu dogadywałem się po angielsku, o tyle z taksówkarzami trzeba było zaszaleć z rosyjskim. A ja niestety, jeśli chodzi o inne języki słowiańskie, to lepiej mi idzie z kaszubskim niż rosyjskim. Ale nic, szybka nauka liczb przy kawie pomogła i już wiedziałem, że ten „sorok” to nic obraźliwego, tylko kierowca życzy sobie 40 GEL za ten kurs. Niby dwa razy więcej niż proponowałem, ale nadal niecałe 60 zł za ponad dwie godziny jazdy po górach i pagórkach, nie brzmi to źle. Zamiast smażyć się na słońcu próbując coś dukać, wsiadłem do samochodu i ruszyliśmy.
Niestety, upał w nie najnowszym samochodzie, tamtejszy sposób jazdy i ruch drogowy, a także kręte drogi nie działały dobrze na moje samopoczucie. Na szczęście śniadanie zostało ostatecznie na swoim miejscu i po jakimś czasie mogłem już wysiąść przy klasztorze Gelati, położonym najdalej od miasta. Monastyr powstał już w XII wieku i oferuje piękne freski i ikony, a również malownicze położenie i niesamowitą atmosferę w środku. Równie wielu jest tam pielgrzymów/wiernych, jak i turystów, więc czuć klimat. Do tego brodaci księża i ich śpiewy oraz podniosły sposób czytania.
Ciąg dalszy nastąpi
od dawna wiedziałem, że forumowicze F4F mają tą kreatywność i szalone pomysły 
