Fly4free.pl

Widać.
Bardzo fajna relacja.
Super fotki.

widać

Super relacja! Na przełomie kwietnia i maja 2024 będę na Tajwanie pierwszy raz ok 14 dni, może też wrzucę relację okiem osoby, która pierwszy raz leci tak daleko do krajów Azjatyckich i równocześnie na Tajwan.

Wszystko gra teraz, super

Kolejny dzień (niestety już ostatni dzień pobytu na Tajwanie) był bardziej zachmurzony i tak samo wietrzny jak dzień wcześniej. No ale na Peskadorach o tej porze roku zazwyczaj mocno wieje, trzeba być na to przygotowanym. Przed popołudniowym przelotem do Tajpei jeszcze troszkę pozwiedzałem na moim stalowym rumaku, a dokładniej to kucyku. Tym razem pojechałem w północną część wyspy. Jednak z uwagi na silny wiatr ograniczyłem się do zobaczenia tylko trzech miejsc nad morzem. Pierwsza miejscówa, to skalista plaża






Druga to miejsce, gdzie młodzi adepci wind-surfingu uczą się pod okiem instruktora. Fajna zatoczka, osłonięta od dużych fal, ale z silnym wiatrem. Jak któryś z dzieciaków nie potrafił wrócić to instruktor płynął po niego pontonem z silnikiem i przyciągał z powrotem, by dzieciak znów mógł próbować swoich sił







Poniżej troszkę widoków z przejazdu







Znalazłem też plażę w znacznej mierze osłoniętą od wiatru, a jako że nie było tam nikogo, to można było się nieco zrelaksować



Wracając do Magong zobaczyłem jeszcze jakiś przedziwny obiekt. Pierw myślałem, że to jakiś hotel, albo coś podobnego, tyle, że nikogo tam nie było, a plaża zamiast zachęcająca do kąpieli to była wyłożona wielkimi blokami kamiennymi. Na myśl przyszła mi Anaklia w Gruzji... Okazało się jednak, że to chyba był dom pogrzebowy







Pora wracać do Magong. Bardzo podobają mi się drzewa rosnące przy drodze. Nie wiem jak się nazywają, ale są podobne do araukarii wyniosłej, która mam w domu ( w sumie to już mam ją na tarasie, bo urosła za duża. Pewnie zimy nie przeżyje, próbowałem oddać ja do ogrodu botanicznego w Sosnowcu oraz zoo w Chorzowie, ale oni nie mają auta dostawczego aby ją przewieźć, a do mojego samochodu się nie mieści. A może ktoś z Was chciałby ją przyjąć pod dach, albo ma samochód, którym dałoby się drzewko przewieźć kilkanaście kilometrów?)





Po powrocie do Magong jeszcze mały spacerek po mieście i trzeba jechać na lotnisko





Pozostał przelot Magong-Taipei Songshan oraz Taoyuan-Istambuł-Warszawa-Katowice, ale o tym będzie w kolejnym odcinku

stay tuned

Powrót z Penghu do Polski

Koniec przyjemności na Tajwanie, trzeba było wracać do Polski. Z Magong na lotnisko MZG pojechałem znów taksówką (autobusy rzadko jeżdżą). Rejs MZG-TSA operowany przez China Airlines B737-800, niestety znów nie udało się dostać fotela w biznesklasie, no ale w sumie to nie problem, bo miejsca na nogi i tak jest sporo, a lot trwa tylko około 35minut. Za to chmurki trochę się rozstąpiły, zrobiło się kolorowo z ładnym oświetleniem do zdjęć





Po przylocie do TSA trzeba było przetransferować się na lotnisko TPE, co metrem zabiera ponad godzinę i to pod warunkiem, że przesiadki będą akurat krótkie oraz że trafimy na pociąg "express" a nie "commuter" na trasie Taipei Main Station - Lotnisko (po tych samych torach jeżdżą pociągi osobowe i express, z tym, że ten ostatni zatrzymuje się tylko większych stacjach wyprzedzając w tym czasie pociąg "commuter". Bilet na oba pociągi kosztuje tyle samo, tzn z centrum Taipei na lotnisko 120 TWD).
Na check-in Turkisha byłem stosunkowo wcześnie, tzn prawie 3 godziny przed odlotem, ale w kolejce stałem prawie 45 minut, bowiem część ze stanowisk odpraw była przeznaczona dla grup, co spowodowało, że dla ekonomika było dostępne tylko jedno stanowisko, dla baggage drop-off tez jedno i 3 dla biznesklasy. Za jedyne 1250$ można było sobie dokupić upgrade do biznesklasy, niestety za mile nie było takiej możliwości. W sumie na szczęście nie dało się upgrejdować za mile, bo pewnie bym to zrobił i pewnie byłbym rozczarowany. Kabina biznesklasy w B777 Turkisha była mało atrakcyjna - niektórzy narzekają na biznesklasę w Dreamlinerach LOTu, ale u naszego przewoźnika przynajmniej fotele są szerokie, no i układ jest 2-2-2, a nie 2-3-2. Wchodząc do samolotu zrobiłem zdjęcie tej tureckiej biznesklasy, nawet się zastanawiałem czy to przypadkiem nie jest premium economy, ale nie, to była jednak biznesklasa.


Miałem odrobinę szczęścia, bo mimo, że samolot był wypełniony w mniej więcej 90%, to mieliśmy 3 fotele dla 2 osób. Co prawda fotele mało wygodne, z twardym siedziskiem (lecąc do Taipei na pokładzie B787 siedzenia były dużo wygodniejsze), ale jednak wolne miejsce obok nieco poprawia komfort ponad 12-godzinnej podróży. Serwis raczej też przeciętny, choć trzeba zauważyć, że są dwa posiłki na ciepło, nawet w miarę obfite, choć bez rewelacji jak chodzi o smak. Niestety wybór napojów ograniczony. Z alko są tylko wina (mimo, że po dwa rodzaje białego i czerwonego, jednak raczej z bardzo niskiej półki) oraz piwo. Z mocniejszych alkoholi nie ma nic, tzn ani za friko, ani do zakupu. A przynajmniej ja nie odnotowałem by była taka możliwość.
Na plus trzeba odnotować, że Turkish w ekonomiku rozdaje amenity kit zawartością i standardem bardzo zbliżony do tego, co LOT oferuje w... biznesklasie. Są nawet kapcie W dodatku do posiłków są rozdawane metalowe sztućce, choć w standardzie raczej blaszanym.











Po przylocie do IST trzeba przemierzyć kilometry korytarzy by trafić do strefy gdzie są saloniki, a następnie jeszcze z 5-10 minut marszu by dojść do gejtów. W ramach karty Priority Pass skorzystałem z saloniku IGA, ale oferta posiłków tam dostępnych jest słaba, tzn wypada bardzo blado przy tym co LOT oferuje w saloniku Polonez. Podobnie jest z alkoholami. Pojedynek na saloniki LOT wygrywa zdecydowanie (choć wiem, to był salonik kontraktowy a nie własny Turkisha)



Poniżej zdjęcie śniadanka w saloniku Polonez, już po przylocie do Wwy, a przed rejsem do Katowic



Szkoda, że LOT nie lata do Taipei, ani że u nich na stronie nie da się kupić biletu na rejs LOTem z przesiadką np w Pekinie, Seulu albo Tokio. Bo porównując przelot Turkishem do LOTu, to ten Turkish wcale nie rzuca na kolana, ani nie zauważyłem, żeby miał jakąś istotną przewagę nad LOTem (oprócz amenity kit). W dodatku LOT przylatując z Tokio ląduje w Wwie około 6tej rano, a Turkish w Istambule około 3ciej (naszego czasu), co jednak wpływa na zmęczenie podróżą i utrudnia zwalczenie jet lagu

No to chyba tyle tego raportu. Podróż była mocno służbowa, choć nie była delegacją, bo akurat, jak wspomniałem na wstępie, z jednym pracodawcą się rozstałem (w sumie po spędzeniu ponad połowy życia w firmie), a kolejnej pracy na "etacie" jeszcze nie rozpocząłem. Fajnie, że udało się wyskoczyć na Peskadory (Penghu) i mieć małą odskocznię po 2 tygodniach aktywności biznesowo-naukowej.
Dziękuję wszystkim czytającym za uwagę oraz lajki. Jeśli się podobało, to oddajcie swój głos w comiesięcznym konkursie na "relację miesiąca". Choć wiem, że widoków z Himalajów nic nie przebije, ale jeśli choć nominację dostanę, to będzie ona moją satysfakcją

Żyłem w błogiej nieświadomości i sądziłem, że kl. biznes w TK jest na długich dystansach zawsze na wysokim poziomie, ale ten B777 to faktycznie lekkie nieporozumienie. Dzięki za ostrzeżenie.

Z ciekawości zapytam, czy spotkałeś się na miejscu z jakimiś oznakami niepokoju z powodu potencjalnego zagrożenia ze strony kontynentalnych Chin? Gdy byłem w Tajpej kilka lat temu nic takiego nie rzuciło mi się w oczy, ale w międzyczasie sytuacja geopolityczna uległa niestety zmianie.

@tropikey jak się żyje ciągle w jakimś zagrożeniu, to się do niego przyzwyczajamy i nie odczuwamy go jako ciężaru. Myślę, że podobnie jest na Tajwanie. W codziennym życiu nie zauważa się aby sytuacja była jakoś napięta. Co więcej, jak mi mówił jeden z Tajwańczyków, każdy szanujacy się biznesmen tajwański ma dwie żony. Jedną na Tajwanie, drugą w Chinach kontynentalnych

@tropikey: C w 777 TK jest najsłabsze ze względu na układ kabiny, ale idzie wreszcie nowa do tych samolotów ; podobnie jest w 330 - tam jest 2-2-2 (jak w LO), więc podróżując samemu można mieć dostęp do przejście zajmując któryś z foteli środkowych. 350/787 to inna historia, aczkolwiek te fotele też już nie są topowe (choć same w sobie fajne) jeśli chodzi o światowe trendy; TK został zdecydowanie w tyle z tym, choć ogólnie nie tak mocno jak LH czy LO. Solidny serwis w C nadrabia trochę te braki, ale znów IMO już też odstaje od wiodących linii - na mojej prywatnej liście zdecydowanie wygrywa w tej chwili QR jeśli chodzi o C tak na marginesie. Absolutnie no 1 na świecie.
@BabuK: poczekalnie kontaktowe tak, ale własne poczekalnie TK biją kanciapy LO na łeb i szyję pod każdym względem, nie tylko oczywiście kulinarnym.

TK na pewno nie bije LO, a przegrywa jeśli chodzi o alkohole. Chyba, że jest jakaś ukryta część. Spędziłem tam wiele godzin na przesiadce i jakiegoś szału nie odczułem. Oczywiście jest dużo większy niż Polonez, natomiast miejsca do pracy przy kompie ciężko uświadczyć. Sa takie fotele mało wygodne do laptopa, ale nie ma tam nigdzie gniazdek. Pojutrze rano ponownie tak wstąpię i zrewiduję może swój pogląd.

@Darek M.
Sorry, ale pod kątem jedzenia (live cooking, jakości, różnorodności, ilości + promocji kuchni tureckiej) generalnie bije i to wielokrotnie. Nie mówię już o porządnych prysznicach (w porównaniu to tej straszącej kabiny w Polonezie), pokojach sypialnych, ogromnie przestrzeni i różnorodnych innych udogodnieniach + osobnych poczekalniach dla klasy C, statusowców i nawet matek z dziećmi. Jedynie zgadzam się z kwestią alkoholi - po pandemii nie wróciły rzeczywiście mocne alkohole, a każdym razie nie są swobodnie dostępne; obawiam się, że stoją za tym nie tyle wielkie oszczędności, co jakieś ideologiczne różności, których w Turcji pana E. ostatnio nie brakuje niestety.

Nie ma takiej ideologii, że wino to nie alkohol a wóda tak

Możesz bardziej precyzyjnie napisać dlaczego LH czy LO zostali bardziej z tyłu z twardym produktem w C niż TK? Co prawda moja podróż była w Y, ale patrząc na kabinę C w 777 to LO w 787 jest o wiele lepsze i zapewne też wygodniejsze.

Natomiast przypominając sobie TK na longhaulu tak ca 10 lat temu i teraz, to wtedy było jakby luksusowo. Teraz jest przeciętnie. Zdecydowanie lepiej na rejsach do TPE wypada Eva Air czy China Airlines. No ale Azjatki zawsze mi się podobały, więc mogę nie być obiektywny

Te pokoje sypialniane to nie są niestety dostępne dla statusowych nie podróżujących w C. Osobnych stref też nie widziałem, więc chyba mówimy o różnych salonach (TK ma dwa w IST).

Te pokoje sypialne są dla goldów TK, przepytałem obsługę w tym temacie nie dalej jak 2 tygodnie temu

_________________
Tu był link do flightradar

@Darek M. przede wszystkim są, nawet jeśli - co oczywiste - mają określone kryteria dostępu. LO nie oferuje żadnych pokoi dla nikogo, niezależnie czy C czy HON, bo ich nie ma... TK ma 3 poczekalnie międzynarodowe - 3. jest dla mam z dziećmi itp.
@BabuK: choćby dlatego, że TK w części floty długodystansowej (787/350) ma zdecydowanie nowocześniejszy produkt, a LH i w LO w żadnym samolocie na tę chwilę nie ma innego produktu, niż te stare fotele, które są. Wiadomo, że to się ma zmieniać - w LH od 2017 się zmienia i nie widać zmian (znów jest kolejne opóźnienie), no a w LO to też kwestia jakiegoś czasu - w TK 777 też w tym samym czasie dostaną nową kabinę C z resztą. Oceniam więc całość produktu - i zgadzam się z Tobą i innymi, że akurat 777 są obecnie najsłabszym ogniwem w TK jeśli chodzi o C. Pomijam już wąski kadłub w C i u konkurencji bo to inna bajka, ale tu też TK jest górą nad (prawie) całą Europą jak wiadomo, choć akurat IMHO, zostawiając na boku w tej chwili politykę itp., najlepszy produkt regionalny C na naszym kontynencie miał (ma?) - jako całokształt - SU.
@pabien: nie wiem, co dokładnie stoi za pomysłem chowania / nieudostępniania mocnych alkoholi w poczekalniach obecnie - kiedyś były całe barki dostępne - w każdym razie nie podejrzewam, żeby były to jakieś szczególne względny oszczędnościowe