Fly4free.pl

Pisanie nawet tych paru slow wymaga sporo dyscypliny, ciagle brakuje czasu. Dzis nie bylo Yala, nie wstalismy. Za to bylo fajnie i lokalnie w Kirinda rano i Kataragama wieczorem. Kirinda to fajna, nieturystyczna, autentyczna wies z malowniczo polozona swiatynia na skalach. Kataragama centrum kultu religijnego, przypominajaca hinduskie miasta (mycie i pranie w rzece, zebracy w kazdym kacie, ale czysto).

Wiecej opisu nie bedzie, ale bedzie troche fot.

Wczorajsza plaza o poranku










Dzien zaczelismy oczywiscie w strumieniach deszczu, ale konczymy pogodnie.

_________________

Sorry za spam, tapatalk pozwala dodawac tylko po 3 foty do postu

Przeszkoda terenowa w drodze do Bundala, pada jak pisalem obficie



Zmiana srodka transportu. Nasza terenowka nie prezentuje sie okazale, sld byla najtansza (3000 lkr za 3h)



Absolutnie genialny krajobraz w Bundala

_________________

Zolwik nam przyczlapal do ogrodka

_________________

Super sprawa relacja dzień po dniu. Ja lecę 19 lutego i posiłkuje się Twoimi słowami bardzo, dzięki czemu już mi się trochę plan zmienił.

Wrzucaj fotki jak możesz bo to daje dużo do myślenia !

Tylko ten deszcz... nie miało go być !!

_________________
www.zalatani.com- podróż i życie na końcu świata!

3 foty z Bundala

_________________

Wczorajszy targ rybny

_________________

Kirinda

_________________

Kataragama



Ci panowie nie chcieli nas obrabowac, dali nam darmowy posilek - ryz z cynamonem i mlekiem kokosowym

_________________

Kamil wspaniała wyprawa i super relacja. Zazdroszczę też bym pojechał
Zaintrygowało mnie jednak powyższe zdanie. Napisz proszę coś więcej jak sprawiłeś, że mały podręczny zamienił się w duży ?
Dokupiłem właśnie do rezerwacji ( Barcelona ) dodatkowy bagaż rejestrowany, ale nic się nie zmieniło z podręcznym, w rezerwacji nadal jest mały Chyba miałeś jakiegoś farta i błąd w systemie.

_________________

Co tam się dzieje u Ciebie?

_________________

Spore zaleglosci mam do uzupelnienia. Ostatni raz pisalem z miejscowosci Kirinda, dzien przed wyprawa do Yala National Park. W parku spedzilismy bite 5h, "upolowalismy" leoparda, nie spotkalismy sie natomiast ze sloniem. O ile w Bundala nasz Jeep stawal co kilka metrow, bo z kazdego zakatka wyskakiwalo cos zywego, o tyle w Yala, z racji rozmiaru parku, duzo wiecej jest jezdzenia niz ogladania. Nie mniej park jest ciekawy, cieszacy oczy pieknymi krajobrazami (skala sloniowa, wielokilometrowa dzika plaza, rozlewisko z martwymi drzewami i wylegujace sie krokodyle). W Yala warto zwrocic uwage na to, jakim samochodem bedzie sie podrozowalo, bo trzesie niesamowicie przez kilka dobrych godzin. My za auto z miejscem na 6 pasazerow zaplacilismy 4000, wazne by trafic sensownego kierowce, bo ten robi rowniez za przewodnika (niedobor wykwalifikowanych przewodnikow)

Tego samego dnia sila rozpedu pojechalismy do Ulawalawe National Park na polnoc. (Spalismy w Pavana Resort w okolicy parku, godny polecenia hotelik, gdy trafi sie dobre promo cenowe na Agodzie).

Bilety wstepu do kazdego z odwiedzonych przez nas parkow kosztowaly tyle samo (5900 za 2 os) .

W Ulawalawe przesadzilismy z negocjami cenowymi. Za 2500 wzielismy najbardziej rozpadajacego sie jeepa w okolicy. To sie na nas zemscilo, bowiem gdy bylismy juz na terenie parku rozpetala sie burza i ulewa. A w naszym jeepie nie bylo jak sie schowac przed deszczem. Konczylismy wiec dzien calkiem przemoczeni. Nasza wycieczke po Ulawalawe jednak bardzo na plus podkrecal doskonaly, swietnie mowiacy po angielsku przewodnik.

Sam park to teren kojarza y mi sie z sawanna, porosniety roslinnoscia do dwu metrow. Wsrod krzakow widzielismy duzo sloni, zarowno pojedynczych sztuk jak i grup. Jeden kolezka zaczal trykac naszego jeepa, ale przewodnik odstraszyl go pohukiwaniem. Z uwag praktycznych : szukajcie auta z otwieranym dachem, przydaje sie, by z wysokosci obserwowac slonie buszujace w buszu

_________________

Kolejny dzien to podroz do krainy plantacji herbacianych, ktora zajela duzo wiecej niz powinna, bowiem znalazlem droge na skroty. Skrot z kazdym kilometrem pokazywal, ze lepiej wrocuc na glowny szlak, ale uparcie brnelismy dalej. Droga z asfaltowej zmienila sie szybko w szutrowa, a potem bylo juz tylko gorzej. Po godzinie jazdy z predkoscia 10 na godzine w koncu dojechalismy do miejsca, ktorego nasze auto nie bylo w stanie pokonac. W ten sposob stracilismy 2,5 h. Do miejsca noclegu dotarlismy tuz przed zmierzchem. Spalismy w znalezionym na agodzie za 3000 lkr eee,s court, w odleglosci 15 km od miasta Bandarawela, 25 km od Elle.

To najlepsze miejsce noclegowe, jakie trafilismy w trakcie tej podrozy. Dom polozony na zboczu pagorka, nad strumieniem. Zbudowany w 1946 roku, ostatnio odnowiony przez lankanskiego wlasciciela. Oferuje 4 stylowe, duze pokoje z lazienkami. W cenie sniadanie, ktore swietnie smakuje na werandzie z widokiem na doline i rozany ogrod. Za domem wlasciciel ma wlasna mala uprawe herbaty i kawy.

Najwiekszym jednak atutem tego miejsca jest swietna obsluga. Menadzer Mathew, dla ktorego nie ma rzeczy niemozliwych do zorganizowania, boy ktory czyta w naszych myslach i jest na kazde skinienie, i wesoly szef kuchni, ktory zdradzal nam tajniki miejscowej kuchni. Poznanie tych ludzi, to jedno z najlepszych z tego co spotkalo nas na Sri Lance.

Wieczorem pojechalismy jeszcze do Elle, gdzie bylismy umowieni na spotkanie z Olą i Michałem, z ktorymi zgadalismy sie przez to forum. Wieczor uplywa przy herbacie i rotti, a nasze towarzystwo powieksza sie jeszcze o podrozojace z polska para malzenstwo francuzow.

_________________

Kolejny dzien to pobudka wczesnym rankiem i za 300 lkr tuk tuk do Bandarawela. Tam o 7:15 wsiadamy do wagonu 3. klasy pociagu w kierunku Kandy. Na miejscach kolo nas podrozuje lankanka jadaca do pracy w Kandy i Tamilka z mala coreczka. Mimo ze to najnizsza klasa pociagu, warunki podrozy sa bardzo dobre. Przez 2h cieszymy oczy widokami gor wynurzajacych sie z mgly i plantacji herbaty.

Dojezdzamy do stacji Nanu Oya i stamtad po torach wracamy w kierunku jazdy, bowiem po trasie widzielismy Tamilki pracujace przy zbiorach herbaty. Spedzamy z nimi wesole 2h. Dziennie zbieraja kilkanascie kilogramow lisci. Co 2h zbiory sa zdawane do nadzorcy, wczesniej wazone, a waga zbioru wpisywana do specjalnych ksiazeczek. Dziennie potrafia zarobic 600 lkr (pracuja 8h od 7 rano). To ok 15 zl.

Rozdalismy na plantacj wszystkie dlugopisy, ktore mielismy, nie wiem czemu, ale i mali i duzi mieszkancy sri lanki pytaja turystow o dlugopisy. W cenie sa tez slodycze i, papierosy (bardzo tutaj drogie, miejscowi zuja duzo tanszy betel).

Panie chetnie pozowaly do zdjec, ale w zamian poprosily, by eyslac im odbitki ich zdjec . (oczywiscie poczta tradycyjna, z maila nie korzystaja.

Z Nanu Oya ruszamy do Nuwara Eliya lokalnym autobusem za 25 lkr. Miasto jest dosc sympatyczne w naszym odczuciu. Troche spacerujemy, robimy zakupy na miejscowym bazarze spozywczym, i zakupy na bazarze ubran turtstycznych.

Ten drugi to kilkadziesiat kramow obslugiwanych przez muzulmanski h sprzedawcow z ubraniami turystycznymi znanych marek, takich jak North Face, Columbia, Bilabong etc. Nie wiem, czy to udane podrobki czy np ubrania gorszej jakosci. My ze swoich zakupow jestesmy jak na razie zadowoleni. Ceny oczywiscie typu 1/10 oryginalu.

Pozniej trafiamy jeszcze do fabryki herbaty Pedro (200 lkr tuk tukiem, 25 lkr autobusem, 200 lkr wstep). Zdecydowanie warto, poznajemy proces powstawania zlotego trunku.

Jeszcze tylko 2 autobusy, zatloczone, przepelnione lokalna muzyka, i jestesmy w domu. Intensywny dzien zakonczony dlugo po zachodzie slonca. Pierwszy na sri lance prawie bez deszczu

_________________

Jazda lokalnymi autobusami ma tam swoj klimat. Wam tez konduktor za kazdym razem probowal "zrobic" miejsce do siedzenia nakazujac wstac tubylcom?

PS. Jesli wybieracie sie na slonie to rozwazcie wyprawe do Millenium Elephant Foundation w Pinnawela. 2000, 3000, 4000 LKR/os. (rozne pakiety) za przejazdzke na grzbiecie, z pozniejszym wejsciem do wody i prysznicem z traby slonia, etc. a wrazenia przednie!

W lokalnych autobusach to co zaobserwowalem, to niezwykla uprzejmosc tych ludzi. Zarowno wobec nas, obcych/gosci, jak i wobec siebie wzajemnie. Czuc tu wiezy spoleczne, to nie jest wyalienowane "spoleczenstwo" jednostek.

Wsiadamy z Ewela do busa. Sporo pojedyczych miejsc wolnych, ale zadnego podwojnego. Chwila moment i juz ktos przesiada sie, tak bysmy mieli dwa wolne miejsca kolo siebie.

Analogiczna historia w PolskimBusie. Sam z siebie nikt sie nie przesiada, ale mozna poprosic - Ewelina pyta najpierw jednego "dżentelmena", potem drugiego. 2x w odpowiedzi - nie.

Ogolnie jestem pod ogromnym wrazeniem lankijczykow.

_________________

Korzystajac z lepszego netu nadrabiam fotki: cz 1 Yala, krokodyl wyleguje sie w porannym sloncu



Pelikany, duzo pelikanow



Bliski kontakt ze sloniem w Ulawalawe

_________________

Herbaciane pola

_________________

Śledzę relację od samego początku i jestem pod wielkim wrażeniem! Pozdrawiam Waszą dwójkę

Jak to czemu rozdaliści?BO jest bieda.A te kobiety są wykorzystywane na maxa.