Jak Wizz Air znalazł się w kryzysie i czego najbardziej żałuje jego prezes? „Drugi raz nie popełnimy tego błędu”

– Muszę przyznać, że całkiem mi się to podobało. Oczywiście, odczuliśmy skutki tej sytuacji, podobnie jak nasi pracownicy i pasażerowie, ponosiliśmy straty. Ale czuliśmy, że to jest nasz moment. Cała branża lotnicza była w odwrocie, a my parliśmy do przodu – mówi w rozmowie z „Irish Timesem” Jozsef Varadi.

Przewoźnik był wówczas na fali wznoszącej, ale szybko zaczęły się problemy. Ich początkiem był wybuch wojny w Ukrainie, gdy Wizz Air zostawił w tym kraju 3 samoloty, bo nie zdążył ich zabrać na czas. Ale wojna miała też dalej idące konsekwencje: rosyjska agresja wywołała drastyczny wzrost cen ropy i paliwa lotnicze. A jedną z nielicznych linii, która na tym straciła był Wizz Air, bo węgierski przewoźnik postanowił w tym czasie nie stosować hedgingu paliwowego, czyli zabezpieczać się przed potencjalnymi podwyżkami cen. Linia przyjęła więc potężny finansowy cios.

A potem, gdy zaczęła wychodzić na prostą, pojawiły się głośne już problemy z silnikami, przez które Wizz Air musiał uziemić dużą część swojej floty.

– W jednym czasie pojawiło się za dużo „czarnych łabędzi” – kwituje krótko prezes Wizz Aira.
– To była sytuacja niemal bez precedensu, w porównaniu do tego, przez co przechodziliśmy wcześniej. Tym razem sytuacja była o tyle gorsza, że dotyczyła tylko nas, a nie – tak jak w przypadku COVID-19 – całej branży – mówi Varadi.

Jak przewoźnik radzi sobie z tą sytuacją?

– Kryzysowe zarządzanie realizujemy właściwie w stałym trybie. Już wcześniej byliśmy bardzo skupieni, teraz jeszcze to wzmocniliśmy. Zostaliśmy właściwie menedżerami w skali mikro – tłumaczy szef Wizz Aira.