Fly4free.pl

Witam wszystkich jeszcze raz. Nasza wielka Azjatycka przygoda zakończyła się wczoraj (niestety). Ponieważ przed wyjazdem dużo się naczytałam o sławnym przejściu granicznym w Poipet i o przygodach jakie mogą nas na nim czekać, zamierzam podzielić się z wami naszymi wrażeniami.

Jak się zaczęło: Ktoś rzucił pomysł a może Kambodża ? reszta podłapała, bo czemu nie ? i tak od pomysłu, przeszłyśmy do realizacji. Czyli po prostu do planowania, czytania i analizowania. W Internecie znalazłyśmy dużo sprzecznych informacji, bardzo dużo ostrzeżeń, a niektórzy znajomi wręcz odradzali nam podróż do Kambodży drogą lądową – jak wy sobie to wyobrażacie: 4 drobne dziewczyny, chyba nie wiecie na co się piszecie. Nie zrażone i tak podjęłyśmy decyzję, że jedziemy

Podróż: ponieważ akurat AA nie oferowała, żadnych promo na bilety lotnicze wybrałyśmy drogę lądową. Jakoś nie byłam też przekonana do bezpośredniego połączenia BKK-SR busem (jeśli w ogóle takie istnieje). Dlatego nasz wybór padł na bardziej tradycyjne środki transportu pociąg, tuk tuk i taxi. Ale po kolei:

Odcinek 1: pociąg z stacji kolejowej Hualampong do Aranyaprathet, a potem tuk tuk do Poipet

Głowna stacja kolejowa BKK znajduje się w dzielnicy Chinatown. Pociąg do Aranyaprathet odjeżdża o 5:55 (a.m.) i kosztuje 48 THB. Bilety można kupić tylko w dniu odjazdu pociągu, dlatego na stacji trzeba pojawić się z 20 -30 min wcześniej. Pociąg odjeżdża z peronu 6. Zakupy na drogę można zrobić w pobliskim (otwartym 24h) 7Eleven, a jeszcze bardziej leniwi mogą kupić tajskie specjały w pociągu, od tubylców chodzących po wagonach. Na stacji końcowej powinniśmy być ok. 13.05 (my mieliśmy chyba z 40 min opóźnienia).
W pociągu nie ma przedziałów, wagony nie są klimatyzowane, zamiast tego do naszej dyspozycji mamy drewniane ławki, okna otwarte na oścież i wiatraki na suficie. Dlatego chyba nie muszę mówić, że sama przejażdżka tym pociągiem to już swojego rodzaju przygoda ! Podróż mija nam bardzo szybko – dziewczyny śpią większą część drogi, mi szkoda było zmieniających się krajobrazów, więc większość drogi gapię się przez okno.

stacja nocą:


peron:


pociąg:


pociąg w środku:


widoczki:

_________________

Odcinek 2 – przejście przez granicę w Poipet

Tajską granice przekraczamy bardzo szybko – zero kolejek, wystarczyło tylko uzupełnić informację o wyjeździe w naszych paszportach. Łatwiejsza część przeprawy już za nami.

Wychodzimy z budynku i znowu idziemy do przodu, ignorując wszystkich i wszystko. Kierujemy się od razu do budynku z napisem “The office of the international border check point of Poipet” (po prawej stronie drogi) . Tutaj znowu bez kolejki udajemy się do jedynego okienka wraz z naszymi paszportami , zdjęciem + 20$. Pierwsza idzie nasza koleżanka – oczywiście urzędnicy upominają się o swoje 100 THB, ale Aśka jest nie ugięta. Pokazuje tabliczkę nad naszymi głowami, na której wyraźnie jest napisane, że wiza kosztuje tylko 20$ i mówi, że nie ma tajskich pieniędzy przy sobie. Niezadowolony urzędnik bierze jej paszport, później nasze (z nami nawet nie próbują już gatki o batach) i każe się odsunąć od okienka. Zaczęło się pokazywanie na nas palcami i rozmowy. Na szczęście cyrk nie trwał długo, bo po 10 min podszedł do nas sam szef szefów z naszymi paszportami i wizami, wręczył każdej z osobna paszport mówiąc „be happy, don’t worry”.

Wychodzimy z budynku, znowu idziemy z 200 m, wchodzimy do budki z napisem Arrivals (ta sama strona drogi). Tu jest już znacznie więcej ludzi – kolejka gdzieś na 20 min czekania. Pojawia się Monia z nowymi formularzami (takimi jakie trzeba było wypełnić wjeżdżając i wyjeżdżając z Tajlandii - arrival – departure card). Wypełniamy je stojąc w kolejce. W końcu nasza kolej. Dajemy paszporty, przykładamy palce do czytników, dajemy zrobić sobie zdjęcie, uśmiechamy się do celników i już po wszystkim jesteśmy w Kambodży.

_________________

Odcinek 3 – podróż do SR

Teraz czeka nas kolejna szopka – już wcześniej podjęłyśmy decyzję, że za żadne skarby nie damy się wsadzić do darmowego shuttle busa. Dlatego znowu pewnym krokiem idziemy przed siebie ignorując wszelkie zaczepki (nawet osób ubranych w oficjalne mundury) – tym razem jest trochę gorzej, ponieważ naganiacze są bardziej natarczywi. Jeden z nich był bardzo nieustępliwy szedł za nami jakieś 100 m (nazwałyśmy go Paluch), aż mu powiedziałam, że nie chcemy busa, tylko łapiemy taxi. Paluch od razu zmienił strategię – że on nam załatwi taxi. Zaczęła się wymiana zdań i nie zdążyłyśmy się obrócić a już w koło nas było z 5 osób (nie wiem czy gapiów, czy kolejnych naganiaczy ciekawych jak potoczy się cała sytuacja). Nagle pojawia się nowy facet (zielona czapeczka), mówi że on wraca do domu do SR i może nas zabrać za 30$ (cena wyjściowa była 40$), a ponieważ wzbudził w nas większą sympatię niż Paluch, decydujemy się zakończyć dyskusję i zabrać się z nim. Jeszcze przed zapakowaniem się do samochodu – ustalamy, że chcemy być zawierzone pod sam hotel i że nie chcemy, żadnych stopów. Zielona czapeczka okazał się być bardzo sympatyczny – uśmiechał się całą drogę, uczył nas khmerskich zwrotów i zgodnie z umową zostałyśmy zawierzone pod same drzwi hostelu. Może jechał trochę jak szalony ale dzięki temu drogę pokonaliśmy w 2,5 h.

Co do samej drogi: to w 95% jest wylana asfaltem – chodź pokryta licznymi dziurami, raz małymi, raz dużymi . Był chyba odcinek 4 km gdzie nie było asfaltu tylko ziemia, a tam już dziura na dziurze. Na szczęście zielona czapeczka umiejętnie wyprzedzał wszystkie wolniejsze samochody, omijając przy tym bydło, motory i dziury

Zielona Czapeczka:


Krowy na drodze:


Droga:

_________________

Podsumowując: droga BKK do SR pokonywana w sposób, który opisałam to jedna wielka przygoda Jeśli my 4 dziewczyny dałyśmy radę, to myślę, że każdy może. Oczywiście pewnie da się to zrobić szybciej chodź jeśli miała bym znowu pokonywać tą trasę to pewnie jeszcze raz zdecydowałabym się na te same środki transportu.

Wrażenia z Kambodży super, jedzenie pyszne, ludzie w większości sympatyczni.

Jak znajdę jeszcze trochę czasu, to opiszę drogę SR-BKK , pokonywaną kilka dni później

pzdr

_________________

A gdzie polecasz dobrą knajpke z niedrogim jedzeniem w siem rap?

Hej , my wypróbowaliśmy obie opcje i zdecydowanie podróż pociągiem była fajniejsza .
Co do Siem Rep to znaleźliśmy ciekawe miejsce lokalne targowisko Phsa Samaki gdzie na samym ciemnym końcu był bar w którym niezliczonej ilości garnków było coś do jedzenia ( nie pytajcie co bo nie wiemy ) jedynie coś przypominające lazanie było niezjadliwe, możemy powiedzieć że spróbowaliśmy miejscowego jedzenia nie-turystycznego i whiski 1,95$ za 0,75L która była całkiem niezła

A jak najlepiej i najtaniej wydostac sie z siem rap do tajlandii? Np na koh chang

Najtaniej na Koh Chang:
Siem Reap-> Piopet->Aranyaprathet->Trat-> wybrzeze-> prom->Koh Chang.
Wszystko lokalnymi busami, cen nie pamietam, trase robilem w 2009.
Opcjonalnie sa bezposrednio busy z granicy na Koh Chang

Najlepiej na Koh Chang:
wynajecie samochodu ok 8500thb(max3 osoby)
wynajecie minibusa ok 10000thb(max 7 osob)
w obu przypadkach jest zmiana pojazdu po przejsciu granicy
opcjonalnie bezposredni bilet na bus/minivan SR-Koh Chang a agencji w SR, ceny od $12-15.
Taxil;
SR-granica $30=35 (ok 2h) i granica-Koh Chang 2200thb/auto.
pzdr

_________________
http://www.chiny-info.pl

Cy jedyna prawidłowa strona do zdobycia e-wizy do Kambodźy to
http://www.mfaic.gov.kh/default.aspx ?
Czy macie jakieś doświadczenia w tym zakresie? Skąd mieliście swoje foto do "wklejenia" do kwestionariusza?

Zdjecie mozesz rownie dobrze zrobic telefonem, na jakosc nie zwracaja specjalnie uwagi. Ja tak robilem ostatnio.

izuuu123, a polecisz jakieś miejsce noclegowe w SR?
W piątek będziemy tam już na miejscu, a jeszcze nic nie znaleźliśmy.

_________________

Nic nie piszecie czy e-wizę moge dostać na:
http://www.mfaic.gov.kh/default.aspx ?
Czy to właściwa i bezpieczna strona?

Tak to wlasnie ta strona. Dzisiaj ponownie przekraczalem granice w Poipet - malo ludzi. Cena za taxi do Siem Reap standardowa - 30 USD.

Przepraszam,że trochę "przyssałem się " do wątku założonego przez izuuu123.
Nie chcąc jednak zakładać nowego tematu mam jeszcze jedno pytanie.
Na dziś cena Air Asia dla 4 osób (3 dorosłe+ dziecko) na połowę lutego na trasie BKK- Siem Rep-BKK wynosi wraz z 1 bagażem na każdego ok. 820$.Czy jest jakiś jeszcze inny sposób na pokonanie tej trasy, np. taxi ,bus tak aby nie trzeba było pokonywać "pasa ziemi niczyjej" ,jak piszecie o dł. ok.800-1000m ,pieszo,ciągnąc za soba walizki?
Czy w takim wypadku cena 100-150$ za całość w jedną stronę byłaby mozliwa do uzyskania?Czy znacie taki sposób?

bus z biura podrozy z Bangkoku 250 bhat od osoby

_________________

dzięki Tomalo.Świetna cena, tylko dlaczego ten bus jedzie aż 10,5 godziny?

Jezeli pociag do granicy jedzie 5 godzin to ile bus bedzke jechal pewnie wliczone jest wszystko czyli przekraczanie granicy i podroz

Sent from my GT-I9195 using Tapatalk

_________________

Przecież na zdjęciu jest wyraźnie napisane mini bus plus a/c bus, co oznacza, że srodki transportu są dwa, jeden do granicy, a drugi od granicy, po przejściu przez kontrolę. Przejść przez granicę trzeba zapewnie samodzielnie.

Zapewne na granicy ktos czeka na pasazerow

Sent from my GT-I9195 using Tapatalk

_________________

cześć, 10,5h to jest łączny czas z przystanku z BKK do Siem Reap. Jechałem 1,5 roku temu i będe tą trasą jechał w lutym. u mnie się przedłużyło o 2 h i tak bo na granicy było ciasno.