Fly4free.pl

Co nie zmienia faktu, że nikt ich w lektyce przez granicę nie przeniesie...

Z Google Maps wynika,że to tylko 406 km , a czas przejazdu to 5 godzin 9 minut! A gdyby wziąć z BKK taksówkę?Też tylko do granicy?A gdyby do Siem Rep to za ile? A gdyby.....Chyba przyzwyczaiłem sie do podróżowania w ramach Schengen!

hej

W kwietniu czy maju tego roku jechalam autobusem z Siem Reap do Bangkoku bezposrednio. Bilet zalatwialam poprzez hostel, w ktorym spala, kosztowal deko wiecej, ale wlasciciel hostelu twierdzil,z e to najlepsza opcja, nowa linia itp.
W agencji turystycznej w meiscie nie slyszeli )lub nie chcieli slyszec), wic mialam lekkiego stresa, czy to wyjdzie.
Sama podroz ok, wysiedlismy ze wszystkimi bagazami na granicy, indywidualnie przeszlismy (pod bacznym okiem pilota autokaru) majac na szyjach smyczki z nazwa agencji.
Potem pieszo jakies 200 metrow miedzy granicami do tajskiej granicy.
Wszystko kierowane bylo i pilnowane przez owego pilota.
W czasie podrozy jakis posilek nawet cieply byl i przekaski.

_________________


Same fotki, czyli https://www.instagram.com/atamancia/
Blog o moich podróżach http://atamanka.pl uwaga, dużo zdjęć ;)

Antia.Czy możesz napisać coś więcej,masz może namiary na to biuro? Jak długo trwała podróż?Czy jeżdźą też z Bangkoku do Siem Rep?

Hej

Jezdza tez i z BKK do Siem Reap. Wysiadalam na duzym dworcu autobusowym. Nie pamietam, ile jechalismy, ale krocej niz inne oferowane polaczenia, ktore widzialam w ofertach miejskich biur podrozy.
W Siem Reap spalam w Bliss Villa (polecam, czysty i niedrogi). Zadzown, lub zapytaj emailowo o ten transport, bo zwyczajnie nie pamietam nic wiecej, duzo miejsc odwiedzilam w tym roku, chyba moja pamiec wypiera takie szczegoly

Kontakt do wlasciciela : +855636300978
E-mail: blissvilla@asia.com

_________________


Same fotki, czyli https://www.instagram.com/atamancia/
Blog o moich podróżach http://atamanka.pl uwaga, dużo zdjęć ;)

Właśnie napisałem do nich.Zobaczymy co odpiszą.Dzięki Ci Antio!

Miałam dziś trochę wolnego w pracy więc mogłam opisać naszą podróż powrotną do Tajlandii. Plan był następujący – przekroczyć granicę kambo-taj jak najwcześniej, dostać się do BKK i jeszcze tego samego dnia ruszyć nocnym pociągiem/busem do Chiang Mai, tak żeby nie tracić kolejnego dnia w BKK.

Jaki środek transportu wybrać?

Już jadąc do Siem Reap nasz taxi driver (zielona czapeczka) zaoferował się że w razie co zawiezie nas z SR do Poipet. Ustaliłyśmy z nim mniej więcej datę (bo nie wiedziałyśmy ile dokładnie będziemy chciały zostać w Kambodży) i wzięłyśmy od niego numer telefonu. Oczywiście rozważałyśmy również możliwość bezpośredniego busa, więc będąc na miejscu zaczęłyśmy wchodzić do agencji turystycznych i dopytywać się o ceny. Prawie każda agencja w mieście oferowała bezpośrednie połączenie SR-BKK (i wiele wiele innych połączeń).



Bilet trzeba kupić najpóźniej dzień przed wyjazdem. Niestety musiałyśmy zrezygnować z opcji taxi-granica-tuktuk-pociąg (czyli tak jak jechałyśmy z BKK do SR), ponieważ pociąg odjeżdżał trochę za późno i istniała obawa, że nie zdążymy na busa do Chiang Mai (w innym przypadku na 100% to była by opcja, która byśmy wybrały). Są tylko dwa pociągi na dzień: o 6.40 (12.05 w BKK) – ale na tego nie ma opcji żeby zdążyć bo granice otwierają dopiero o 8 (lub 9) lub o 13.55 (19.40).

Bilety kupione zostały w tej agencji . Za cenę 13$ za osobę (czy mało/czy dużo do rozważenia we własnym zakresie, wg. mnie za dużo)

_________________

Odcinek 1: SR – Poipet (busem)

We worek mini bus przyjeżdża pod nasz hostel o ustalonej godzinie (w zależności gdzie mieszkanie w SR, albo jesteście na końcu i wsiadacie do pełnego busa, albo trzeba zabrać jeszcze resztę podróżnych, którzy tak jak my wykupili wycieczkę – my byłyśmy tym drugim przypadkiem). Wszyscy załadowani – można wyruszać w stronę granicy. Droga ta sama, bus nie miał żadnych przystanków, podróż przebiegała dość sprawnie. A co ważne dostałyśmy kolorową naklejkę na koszulkę (z tego co zauważyłam system dość popularny w całej Taj) – coś a la znak rozpoznawczy, że kupiłyśmy bilet + gdzie jedziemy.



Wysadzają nas (i całą resztę) na granicy z informacją, że przewodnik będzie czekał na nas po stronie tajskiej, więc mamy się trzymać wszyscy razem (w miarę możliwości) i rozglądać się za naszym przewodnikiem.

_________________

Granica:

Granicę przekraczamy same – procedura ta sama co ostatnio: czekając w kolejce do kambodżańskiej odprawy uzupełniamy drugą stronę tzw. „departure card”, dajemy paszporty, chwila na formalności i już idziemy dalej. Później znowu kolejka, tym razem wypełniane „arrival card” , żeby dostać wizę tajską.





Informacyjne:
1) w formularzu „arrival - departure card” jest pozycja dotycząca hostelu w BKK – jeśli nie macie nic zabookowanego, to wystarczy wpisać pierwszą lepszą nazwę hotelu w BKK – nikt tego nie sprawdza, ale czepiają się jak pole jest puste – nam zwrócili na to uwagę i kazali uzupełnić).
2) należy pamiętać, że jak podróżujemy drogą lądową to wiza tajska jest tylko na 15 dni (!!!) ,



Na szczęście w tą stronę nie trzeba płacić za wizę (tajska jest za free), więc nie było żadnych szopek z łapówkami itp. Całość nam zajęła jakieś 30 min – oczywiście wszystko zależy od długości kolejek, u nas może z racji wczesnej godziny nie były ona aż tak długie.

_________________

Odcinek 2: Poipet – BKK (bus)

Po drugiej stronie czeka na nas ludek , który prowadzi nas do przerobionego na taxi pickupa:



– od razu wiadomo, że nie będziemy tym jechać do BKK. Pojawia się więc pytanie: gdzie zatem jedziemy ? jak to gdzie – do zaprzyjaźnionego baru, gdzie jak się okazało musimy czekać ok 1,5 h aż zbierze się wystarczająca grupa chętnych na podróż do BKK (i po co było wstawać tak rano ehh). Nie wiem czy czekaliśmy na kolejnego busa z SR (agencje oferują różne godziny wyjazdów), czy nasz ludek- naganiacz musiał ogarnąć zbłąkane owieczki, które nie miały wykupionych biletów. Najgorsze w takich sytuacjach jest, że nigdy nie wiesz jak długo musisz czekać, a czas leci …

Dla zabicia czasu kilka zdjęć okolicy:





Idźmy dalej, a raczej jeźdźmy – podjeżdża mini bus, pakujemy się do środka. <coś jak na zdjęciu, niestety zdjęcie naszego busa gdzieś mi zaginęło>



Ogólne spostrzeżenia co do samego mini busa:
- klima na full,
-mało miejsca na nogi, nie ma gdzie położyć plecaków podręcznych, więc trzeba je trzymać pod nogami (nie jestem typem osoby, który narzeka na podróż – nie są mi straszne wielogodzinne podróże PB, SE, czy PKP, ale jeśli nam przy wzroście 160 - 165 cm było nam nie wygodnie (uskuteczniałyśmy chyba wszystkie możliwe kombinacje – „twoje nogi na moich”, „teraz ja prostuje, a ty zegnij”, „oprę się o ciebie, bo szyja mi zdrętwiała” … itp. ), to nie wiem co musiałby tam przeżywać (lub przeżywał) facet o wzroście 180 cm …).
- kolejna sprawa: zawrotna prędkość i brawurowe wyprzedanie innych samochodów ( i znowu nie wiem, czy musieliśmy nadgonić stracony czas… , czy po prostu oni tam tak jeżdżą – chodź po 3 tygodniach w Tajlandii jestem gotowa obstawiać bardziej tą drugą opcję :/). Nie mniej jednak to był chyba jedyny moment w ciągu całej naszej podróży kiedy naprawdę się bałam o nasze bezpieczeństwo, a w myślach powtarzałam sobie: „proszę, żebyśmy dojechali w jednym kawałku”.
Próbowałyśmy spać, żeby podróż szybciej minęła – nie zawsze się dawało, ponieważ bus podskakiwał na każdym wyboju, a my razem z nim, uderzając się przy tym głową o dach auta.

Około 16 byliśmy na Khao San Road – miałyśmy wystarczająco czasu, żeby ogarnąć bilety do Chiang Mai i zjeść coś dobrego, udało się nawet odnaleźć bankomat AEON (ten niby bez prowizyjny, ale niestety nie działał).

_________________

Podsumowując:

Wiele się naczytałam o bezpośrednich połączeniach busowych SR-BKK (i BKK-SR) – nawet w Lonely Planet opisują to jako jeden wielki SCAM.



Nam się udało, ale szczerze mówiąc (pisząc) nikomu tego nie polecam.
Po pierwsze ma się 50% szans, że trafi się na „kiepską” agencję, która dowiezie cię na granicę, z tym że nikt nie będzie czekał na was po drugiej stronie (no bo co niby im wtedy zrobisz? – bilety zabierają Ci jak wsiadasz do busa/ nie dostajesz żadnego potwierdzenia, tylko nalepkę na koszulkę (wszystko jest na „słowo”) / nie wrócisz przecież do miasta, żeby zrobić awanturę, bo to strata czasu i pieniędzy = => po prostu nie masz komu zwrócić uwagę/ złożyć reklamację).

Po drugie: wcale nie jest to o wiele szybsze, ani tym bardziej wygodniejsze rozwiązanie, a niżeli ta sama trasa pokonywana na zasadzie „zrób to sam”.

Pozdrawiam i życzę jak najmniej kłopotów na trasie BKK-SR-BKK

_________________

Najlepiej znalezc przelot w dobrej cenie, mozesz wtedy zakupić e-wize przed wyjazdem i omijasz wszelkie jazdy zwiazane z lapowkami. Niestety e-wiza nie obowiązuje na przejsciu w Poipet. Jechalem tez raz droga ladowa, jest troche adrenaliny, ale nic zlego sie nie dzialo. Trzeba oczywiscie zaliczyc przystanek, gdzie kierowca zje, wy tez mozecie w cenach bardzo europejskich, ale w miare dobrymi drogami dojedziesz do celu.

_________________
Using Tapatalk

E-visa jak najbardziej obowiązuje na przejściu w Poipet!

Racja, w grudniu jeszcze nie obowiązywała! Chciałem kupić i nie było takiej opcji..

_________________
Using Tapatalk

Przekraczałem granicę w Poipet ze dwa lata temu z e-wizą i gwarantuję, że już wtedy obowiązywała.

ja w 2011 i tez juz byla.

chciałem zapytać; czy sprawdzano wam bilety powrotne przy przylocie do bkk jak i przyjeździe z kambodży?

Nam nie sprawdzali - ani na lotnisku, ani na granicy w Poipet (kazali tylko uzupełnić rubrykę dotyczącą miejsca noclegu w BKK na arrival card). Chodź na wszelki wielki miałyśmy podrukowane eticet'y Qataru dotyczące biletów powrotnych.

_________________

a moze taxi:
http://www.globaltravelmate.com/asia/th ... -reap.html

Odradzam, cena 50 USD za odcinek Poipet-Siem Reap jest o 20 USD wyższa od rynkowej.